Vat dat vooral niet op als een verwijt he, want ik merk dat ik deel in de stilte. Er gebeurt nl. niks, behalve elke dag hetzelfde. Dat is natuurlijk bij iedereen zo, dus schrijfstof is er zeker niet in overvloed, oef!
Ik ben benieuwd hoe het met diab gaat, nu er zo uitgebreid aan haar gesleuteld wordt. En of Carla en Rene het een beetje kunnen bolwerken. Net als roos denk ik elke dag aan hen. En ook hoop ik dat in Portugal alles goed gaat met Lon en haar oma, nu het virus daar alweer zo raast.
Vandaag is het 2 februari, in België heet dat "lichtmis". Het eerste deel van dat woord verwijst naar het feit dat je nu echt begint te merken dat de dagen lengen, maar op een grijze, natte dag als vandaag, zie je het toch vooral ’s avonds. Want ik kon in de woonkamer, waar toch flink wat raam is, pas een half uur geleden het li het uit doen. 2 februari betekent ook pannekoekendag, maar ik was lui en heb bij de bestelling van gisteren voorgebakken pannenkoeken besteld. Ik vind het zo’n gedoe, pannenkoeken bakken voor mezelf en iemand uitnodigen is er nu niet bij.
Verder lijkt de ene dag hier op de andere, zoals bij iedereen. De eenzame dagen rijgen zich aaneen tot een soort rozenkrans met meer doornen dan bloemen, maar gelukkig bestaan er wel moderne communicatiemiddelen. Verder is de enige afleiding een aantal tandartsbezoeken, want ik heb nog steeds problemen met mijn gebit. Het past helemaal niet meer en nu wordt er donderdag een nieuwe afdruk gemaakt. Op hoop van zege, het is nu alweer dan een jaar dat ik daarmee problemen heb. Ook een punt waarop ik het virus verwens: eerst was er vertraging omdat de tandartsen moesten sluiten, daarna kreeg ik zelf covid en mocht in het ziekenhuis de prothese niet in doen. Dus is nu mijn mond zo veranderd dat er een nieuwe afdruk moet gemaakt worden. Hopelijk is het eind van de ellende nu binnenkort in zicht. Het zal een hele verademing.ing zijn weer toonbaar te zijn. Gelukkig is dat vanwege de maskerplicht toch nog altijd het geval in het "openbare leven".
Ach, hopelijk komt er binnenkort kort een eind aan de grijsheid en kondigt de lente zich aan. Dan ziet het er allemaal wat kleuriger uit en leeft het wat gemakkelijker. Ik hoop eind maart weer naar Lux te kunnen gaan, o.a. met de illusie dat dat nog vroeg genoeg zal zijn om de tuin in toom te houden. Wish me luck!
Ziezo, dat was het weer, ik zal maar weer eens een flinke pan soep maken, kleur en troost in donkere dagen en nog gezond ook.
Blijf allemaal gezond en bezit je ziel in lijdzaamheid. Ooit komt het weer goed!
Liefs van vos
! Gisteren regende het de hele dag, goed dat het debiet van onze vliet ook gedeeltelijk mechanisch geregeld wordt, het leek wel wat op een wachtbekken. Vanochtend om half 12 naar de tandarts voor een nieuwe afdruk, dan een paar boodschapjes doen (de tandartspraktijk is naast de supermarkt - handig om te parkeren) en dan snel lunchen en een wandeling met dochterlief. We proberen dat regelmatig te doen, maar het weer moet ons wel een beetje gunstig gezind zijn. De tijden van door alle weer en wind zijn samen met Brego tot een einde gekomen... Dat wandelen is wel nodig, want mijn conditie is nog steeds beneden peil, daar moet nodig aan gewerkt worden. Het zal wel beteren in de lente, dan is de roep naar buiten groter. Nu is naar buiten gaan vaak een opgave, vooral hier in de stad, waar natuurlijk niets te beleven valt in deze tijd.
ik ben benieuwd of het wat wordt 
. Hij zag er nogal dun uit daarnet 
